Anneler Ağlar Sessizce
Bir katrandır yağar huzursuz gece
Biri 'sevda! ' der, bî-çare öteki 'aman! ...'
Nedendir, niyedir sorgu suale dönünce,
Hırsızdır, sezdirmez geçer kalleş zaman.
Biri daldan koparcasına kopar sessizce
Şimdi hayâl tenha, ev ıssız, yürek talan...
Bir katrandır yağar huzursuz gece
Kekreden öteye acıdır arta kalan.
Bir kurşun ıslık çalar: Anneler ağlar sessizce...
Adı kirli 'ihanet' ki cinayetten kötüdür,
Aldatmıştır oysa 'menekşe' kadife rengiyle.
Bir garip iklimde gergef gergef sevdâ dokunur
Ham süt içmiştir birileri kendi eliyle...
Sarışın sonbaharlar oynaşır buğulu gözlerde,
Hüzünler meftûnudur şimdi O'nsuz kalan.
Karanlık devşirir birileri karanlık gecelerde
Evladın saçlarıdır, nehirlerden gürül gürül akan.
Beşiğinden çıkamaz bir çocuk: Anneler ağlar sessizce...
Beyinleri tırmıklar zamana lâ-kayd saat sesleri,
Zehirli su içirir annelere kaynaklar,
Bulutsuz bir yağmur yere serer ekinleri,
Toprağa baş kaldırır arsız körpe fidanlar...
Gül açarken güzeldir, solarken değil
Türkü sevdâya yakılmalı, ölüme değil! ...
Gel gör ki ayrılık hüznü varmış bir de
Bir gelin ağlar sessizce, anneler de ağlar sessizce...
Biri vurulur gözle, diğeri kurşunla:
Anneler ağlar sessizce...
Yazan - Mehmet Kabakçi
|